Proost

Ongeveer een half jaar gelden ben ik gestopt met alcohol drinken. Het was geen principe keuze en een groot drinker was ik ook niet. Wel een regelmatige. Met vrijwel iedere avond een á twee wijntjes of drie. Soms nam ik in plaats daarvan een lekker biertje of een glas whisky (met een tax free fles deden we meestal een maand of vier). Of het een beslissing is voor altijd laat ik in het midden.

Voor nu bevalt het me best. Ik mis het drinken niet echt. Hoewel er best lekkere dranken zijn. De niet-alcohol-en/of-suikerhoudende-dranken-drinker heeft maar weinig keus. Water (met limoen of CO2), koffie en thee zijn de favorieten. Maar daar binnen is veel keuze. Met koffie experimenteer ik nog niet. Wel met thee. Nu staat Long Jing thee te trekken. Maar over thee later meer.

Nog even een lijstje met favoriete alcoholische dranken maken:

Allereerst is dat bier. Een helder koud pilsner met lekker veel hop om de dorst te lessen op een warme dag of na een flinke inspanning. Een lekkere Rochefort 10 uit België op een koude winter avond of een Orval uit stenen kelk op een hete dag als je weet dat je niets meer hoeft te doen. Ik heb alle trapisten gedronken, behalve de Oostenrijkse Engelszell dat werd trapist toen ik stopte met het drinken van alcohol, in mei 2012.

Bier wordt gevolgd door whisky. Sinds ik een zwager heb die bijna alles van die drank weet, is het duidelijk dat ik er zo goed als niets van weet. Het begon bij mij op een reisje met het Landelijk Gereformeerd Jeugdwerk naar Montrose House aan Loch Lomond. Daar ben ik op aanraden van een bewoner en beheerder van het huis een aantal whisky's gaan drinken, zoals glenmorangie, glenlivet en macallan (dat laatste wordt ook gedronken op het paleis, zei hij). Het Amerikaanse bourbon dronk ik een paar jaar later alleen in Maloe Melo, de Amsterdamse blues en rockabilly kroeg aan de Lijnbaansgracht. Maar ben ik nooit echt lekker gaan vinden.

En altijd is er wijn. In de zomer is het vaak rosé en dan is het even zoeken welke goedkope lekker smaakt. Koud op balkon en soms net iets teveel. Een enkele keer een redelijk goede fles bourgogne en de laatste jaren was mijn lievelingswijn een Elsasser pinot noir of pinot gris. Tijdens de vakantie in Portugal was het vreemd om niet af-en-toe een vino verde te nemen. Het werd altijd een água mineral com gás en een espresso/bica (ook niet mis).

Al eerder was afgevallen de port. De drank is goddelijk, maar ook erg zoet. Port is een mooie samenwerking tussen Brits imperialisme en Portugese wijnhuizen. Ik dronk het af en toe (goddelijke dranken moet je niet te vaak nemen). Vooral rood, maar soms ook wit. Een paar jaar gelden liep ik met mijn jongste zoon tussen de verlaten bodega's van Vila Nova De Gaia. Ik had er wel pijnlijke voeten voor over om daar te stappen, zeker samen.

Van veel verder is er de tequila. Een drank die lekker smaakt en je denken tijdens het drinken op een vreemde manier kan veranderen. De show met zout en citroen is niets voor mij, maar voor anderen een deel van het plezier. Ook over tequila en mescal valt nog veel te leren merk ik als ik dit ik-ben-gestopt-blog schrijf, maar jammer voor die Mexicaanse drank ik zal me op thee en koffie soorten gaan storten.

Zonder alcohol slaap ik beter (door), heb alleen daardoor al meer energie en voel me beter. Daarvoor heb ik het wel over me op nieuwe dranken te gaan richten. De long jing thee is getrokken (zo lang duurt het schrijven van een blog dus) en lekker: een volle ronde snaak met iets van aardbeien en rook. Ach zo drink ik niet. Zo dronk ik geen wijn en zo ga ik geen thee drinken. Wel proef ik een mond vol smaak die ik nog niet kende. Lekker.