De Gloeb is gekomen. Al maanden waart hij rond het huis. Soms steekt hij even zijn hoofd om een hoek. Laatst heeft hij een stuk van de taart die wij zijn meegenomen en weer uitgespuwd en teruggegeven. Er zaten geen kersenpitten in waaruit boompjes kunnen groeien. Het stuk taart is weer teruggezet en weer een deel van ons. Je ziet er zo goed als niets meer van. De Gloeb is verdwenen.
fragment uit De regen
((- Kindje, ben je al zo moe? Heb nog even geduld, dan zal het morgen zijn Wees toch niet verdrietig, gekkie wie heeft nu ooit meegemaakt dat het altijd nacht bleef? -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten